In Mijn Mond

In mijn mond
Groeien doolhoven van spanning
Labyrinten van bezorgdheid
En wildernissen van onrust

Het zijn geen vrienden
Maar ze leven er nu eenmaal
En ik ben ze gewoon geraakt
Ik heb ze aanvaard!

Eerst kwamen ze nog als dagjestoeristen
Daarna kwamen ze steeds vaker
Met de nodige ladingen afzet
Het begin van iets moois

Netelige trossen speeksel
Larderen de hoeken van mijn veilige havengebied
Slechte gedachten kweken kwallen die aanspoelen
Om stekelig als een mijnenveld de kaaien te vermaken

Mijn klier besproeit elke dag mijn aangelegde tuinen
Met een hoeveelheid overtollige waadstoffen
Als een volleerde tuinman
Op het bevel van Madame De Geest

Die glimt van voldaanheid...

© GdJ