When I take off the dress
And polish the dark eyes
Just to what a doll's face looks like
The cloudlessness isn't far off
Long times since I was a matador
In fact I never was, that was an other
His thoughts or my imagination
What does it matter?
If I express myself in a seemingly monologue
Of confusion, a shabby poem
With hard printed lines or a page
Full of vague memories
But no future
Because I fear the dark
Not so much the night
Only the unfolded silence
☾ ☽ 〰 〰 ☾ ☽ 〰 〰 ☾ ☽ 〰 〰 ☾ ☽
Als ik het gewaad eraf neem
En de donkere ogen oppoets
Naar wat een poppengezicht vermag
Is de klaarte niet veraf
Al lang geen matador meer
Nooit geweest, dat was een ander
Zijn gedachten of mijn verbeelding
Wat maakt het (druk ik) mij uit?
In een schijnbare monoloog
Van verwarring, een haveloos gedicht
Met doorgedrukte regels of een blad
Vol vage herinnering
Maar geen toekomst
Want ik vrees het donker
Niet zozeer de nacht
Wel de ontvouwde stilte
© GdJ
MY CLOUD OF POETRY & OTHER STORIES... ☾☽〰〰☾☽〰〰☾☽〰〰☾☽ (Ronddobberend op een stuk wrakhout in een allesoverspoelende zee van dromen, nachtmerries en een beetje realiteit) ☾☽〰〰☾☽〰〰☾☽〰〰☾☽ MIJN WOLK VAN POEZIE & ANDERE VERHALEN...
Tuesday, December 18, 2018
Some Slings / Enkele Slingers
The word individualism
I'll chisel in your meat
If I may
Splinters of happiness break
Me up in this nomansland
Between marrow and bone
The discomfort is there
But it doesn't have to be that we're together
...together only...
Dark shots in the air
No light in the dark
Not even a growing lamp
To decorate a party
Just some slings
Between here and there
And suddenly a jar that bursted
At the altar
Of meticulously cleaned glasses
The community to be
Became a flight
Towards downfall
When the horse driver
Unconstrained
Gave himself the priority
And abducted your wellbeing
In a great demonstration
Of savage arts
But above all he was welcome
☾ ☽ 〰 〰 ☾ ☽ 〰 〰 ☾ ☽ 〰 〰 ☾ ☽
Het woord individualisme
Beitel ik in jouw vlees
Als ik mag
Scherven van geluk breken
Me op in dit niemandsland
Tussen merg en been
Het ongemak is er
Maar het hoeft niet dat we samen zijn
...samen alleen maar...
Donkere schoten in de lucht
Geen licht in het donker
Zelfs geen groei-lamp
Om een feestje te versieren
Alleen maar enkele slingers
Tussen hier en daar
En plots een kruik die barstte
Aan het altaar van
De verschoonde glazen
De gemeenschap in spe
Werd een vlucht
Naar de ondergang
Toen de paardenmenner
Zich ongedwongen
De voorrang gaf
En jouw welzijn schaakte
In een groots vertoon
Van woeste kunsten
Maar bovenal was hij welkom
© GdJ
Subscribe to:
Posts (Atom)