Vonkje

Het antwoord vind je niet gauw

Wat was de vraag nu ook weer?

Volle huizen met druk gedoe

Het is eten om te overleven

Zen is een luxe

Als je't allemaal goed overweegt

Het weegt niet op je

Het schijnt niks te zijn

Alle antwoorden bewaar ik 

In de kist van mijn grootmoeder

Naast vele foto's in oude lijsten

Hoelang zullen ze er nog zijn

Hoelang wij nog?

Staan we daarna op zoals Jezus

Je kan het maar best geloven

Vooraleer boeddha je niet-ziel wegkaapt

Ach de zin van het leven

Onoplosbaar in de diepte

Schuilend in ieder verregend bushok

Het kleine vonkje in dichtgenepen ogen

© GdJ

Baken

God vraagt niks

Hij laat niet in zijn ziel kijken

Maar Hij kijkt wel in de jouwe

Zonder het te laten blijken

God is nergens doch overal

Op het voetpad van de wereld

In de crash na het jongerenbal

Op eenzame wegen in het veld

Maar ook in het spitsverkeer

In wat groot onrecht lijkt

Niets is hij meer

Dan een lichtgevend zeil

Over de mensheid

Een baken van liefde

Om in te geloven

Een pijl die je treft

Hem vinden is moeilijk

Zouden we het wel proberen?

Waarom niet wat wachten gelijk

Zoals iedere mens die het niet weet

De vrede in jezelf te zoeken is even ambitieus

Je kan het alleen maar aantreffen

Zo is het ook met de Heer Onze God

Maar alle nederigheid helpt

© GdJ

Navelstaren

Navelstaren

Schijnt ongezond te zijn

Pas maar op of je valt in zwijm

Grote scharen slijm

Een monoloog volgt

Geen rijmschema

Maar intuïtie

Verkoopt niet!

Dan maar de straat op

Als woordafvaldeskundige

Blijven vegen is de boodschap

Ieder woordje hergebruiken

Eigen stijl kan het zijn

Ongedefinieerd en levensmoe

Onafgetroggeld gedoe

Met kunstige maskers

Het brengt me niet dichter 

Bij de Maker

Teveel bas-reliëf

Teveel kleur echter

Nog geen wit in het publiek

Ze delen mee in mijn leed

In mijn conversie

Naar heiligheid

Nee het wordt

Mondelinge overleving

In de 21ste eeuw

Op pleintjes vol poëzie

Doet er niet toe

Als je honger hebt

En de luizen klagen

Bij gebrek aan vlees

Dan maar hopen

Dat de planeet het redt

Want waar moeten we anders

Van opstijgen?

© GdJ

De Trein

Waarom doe ik niets

Is het mijn stemming?

Geen zin meer in de fiets

Of een andere beklemming

Denken zonder doen

Is het leven in mij

Aftellen tot de noen

Niet echt levensblij

Wachten op het sein

Van een spoorwissel

Leven is geen gein

Met slaapstoornissen

Waarom doe ik iets

Een teken van liefde

Dat weerspiegelt in mijn iris

Het licht dat duister kliefde

Nu weet ik het wel

Er spelen vele dingen

Hoe red ik mijn vel

Zonder mee te springen?

Daar is al de trein

Die het landschap ontrolt

Morgen zal ik zijn

Waar de wagon naartoe bolt

© GdJ

De Monnik

De monnik schrijft

In zwartrode tinten

Het is niet zijn werk

Maar het werk van God

Broeder is hij, vrij in zijn gebondenheid

Ook al zijn het middeleeuwen

Die hem zorgen baren

Want de donkere nacht voorziet hij

Maar Jezus volgen is geen gril

Geen leven van luxe

Wel een harde dril

Gehard in het pad van hoop

Al zit zijn pij gegoten

Hij mag geen ontmoediging kennen

Geen dag van loslaten

Geen dagje eropuit

Nee de ware monnik

Blijft in zijn cel

Hij is verbonden met zijn werk

De geitenkaas en de verschijning

Van een heilige verwacht je meer

Maar de staf en de bilocatie

Zijn zijn wapens

Trendy is hij niet

Een monnik wil bovenal

Op grote hoogte leven

De rust van de ruïne beleven

Om in God te blijven

© GdJ

Zoektocht

Mijn leven een zoektocht

Naar vrede en rust

Zo zag het ook

De meester, Eckhart

Dus toch geen hoek af

Maar Duitse grondigheid

Het hart dat van zijn angst afwil

Dan lees ik de Bijbel, nu

En ga ik mijn pad

Zonder veel te gaan

Wel veel te zwerven

En lastposten te verwijderen

Ik hoop dat mijn hart volkomen kan lachen

Het verleden wordt geheeld waar nodig

De redding is nabij

God is aan de horizont

© GdJ