Een Dag Aan Zee

Keitjes aan de groenblauwe zee
Het lijkt erop dat ze precies
Een voor een zijn neergelegd
Als romeinen een heirbaan

In de verte ligt een tanker voor anker
Hij past in het plaatje
Net als de groenwitte vuurtoren rechts
Zijn ze even eenzaam

De badgasten liggen verspreid
Tussen het mos op de zandbanken
En het water van het kanaal
Blije getuigen van een licht briesje

Een blauwe bank en een dichter
Vormen elkaars gezelschap
Terwijl de jeugd ontluikt in de middagzon
En de halve schaduw van hun strandcabine

Purpergele parasols vliegen omver
Door de enige noordoostenwind
Die het baden bij dertig graden
En het zonnen verdraagzaam maakt

Hier speelt de tijd niet
Het lijkt eeuwen geleden
Dat we elkaar hier gisteren ontmoetten
De kleine keien die we waren

Een oud koppel weet nog hoe het toen was
Met in de rug dezelfde witte kliffen en de lift
De overgebleven trappen van het verwoeste hotel
De Duitse furie

Nu zijn er eenheidsappartementen hoewel art nouveau
Springkastelen en echte kastelen
Allen zijn ze heropgebouwd in een mum van tijd
Attracties van de nieuwe wereld

De Twee Beren, Ginette en Mabeleau trekken het zich niet aan
Misschien genieten ze van de schaduw van mosrotsen
Terwijl de meeuwen rondzwenkend om ter luidst
De serenade van de zee krijsen

Danst een kindje op de maat van de natuur
En het wapperen van de groene vlag
Het is een mooie dag in dit kleine oord
Van zeeëngtes en veldslagen

© GdJ