De hippe leegte
De lege hipheid
De koele manoeuvres
In club Esthetiek
Ik laat je dansen
Met je sluier aan
Op de gestolen bastonen
Op jouw banale bal
Maar het swingt niet
En je ritme zit verkeerd
Net als de avond
Snel afgebroken bizarheid
Gelukkig werd ik wakker
Geen manipulatieve stiltes meer
De dag nadien
Doorzag ik je steeds beter
Ik nam er afstand van
In eenzaam isolement
Kon ik alleen maar vinden
Zonder dat ik het zocht
In de afgrond van het verleden
De woelige oceaan
Kraakte ik jouw broncode
Je keurmerk van bestaan
De duistere tirades
De verdoken verkettering
Ketens van verbaal geweld,
Leugens en bedrog
Het zat er allemaal
Het zit er nog, ergens roestig
Achter de schijnhoffelijkheid
De oude burgermoraal
Jij zat er nooit mee
Het station in de roman
Was allang door jou verlaten
Ik koos er wél voor, te reizen
Om de tijd te doden
Legde ik de puzzel
Tot op enkele details na
Dat heb ik voor op jou
En de Laocoön in mij
Waarschuwt nu zijn mensen
Voor Helena's grote ogen
Haar twee duivelse serpenten
Die omringen en wurgen
In een kort venijn
Als de tijd daar is
En jaloezie hoog spel spijst
Geduldig sta ik op wacht
Tot de koningin van onderland
Gedragen door waanzin
Haar spiegel barst
Gemaskerde demonen uit de nacht
Haar schoonheid doorprikken
Tot de toverformule uit de hel
Aan scherven valt
We moeten niet veinzen
We haten elkaar
Maar niet met het verstand
Wel met het middenorgaan
Het enige dat ik mij
Steeds af zal vragen
Is het koopmanskunst?
Of louter bedrog
Want jouw listen blijven zich herhalen
En je knecht is kromgegroeid
Hij weet al langer
Dat de maan bloedrood bitter braakt
Geen nagels heeft hij nog
Om zich aan vast te houden
Je kraaien houden hem vast in drek
Wie weet nog toen hij een heer was?
Hij heeft er zelf voor gekozen
Iets in hem hield van de schaduw
En het gefluister uit het vossenhol
Niet dat ik het verder zal vertellen
Want ik ben de...
© GdJ
No comments:
Post a Comment