Het is avond
Oranje straatlampen verlichten de donkere velden die welgekomen regen zwelgen uit de poriën van de hemel
Dreigende zwarte wolken misleiden
de wakkere getuigen
Snel gaan ze op in een grijs gat
En sobere uitgestrektheid
De twaalf bomen blij dat ze even niet zwiepen
De oranje energie overheerst ook hier het zwerk
Evenwijdige kabels transporteren een achtergebleven geheim gesprek uit de seventies
Twee geliefden wiens communicatie bleef hangen op straatniveau
Ach wat was het toen geweldig
De vreemde ruimtelijke inrichting maakt je creatief
Of gek
Even checkt de halvemaan
Wie nog aan haar denkt
Dan is ze weer verzwolgen
Maar rechts van haar dreigen de wolken weer
In een bizarre, grommende samenstelling
Een klein lichtje komt erdoor piepen
Zou het misschien Mathias Rust zijn
Of een andere eenzame zonderling?
Daar is plots de halve sikkel scherper dan ooit
Aan de linkerkant geen teken van leven
De wolken grijpen nu in als mist in het verkeer
Het zwart splijt de nevelachtige massa
Tijd voor ongure tussenkomsten
En bacchanale heksenverwensingen
Matthias is ondertussen al een eind verder
Gevorderd in het grijze
Hij denkt niet als hij vliegt
Alleen als hij landt
© GdJ
No comments:
Post a Comment