Grafstem

Zwarte gedaante
Krijsende menigte
Paarse lichten

De nevel verdringt
De verse lucht
En ieder teugje adem

Waar is de tijd
Van jouw genie?
Jouw sinister vernuft

Omhuld in vage beloftes
Raakte jij de kern
Toch bleef je onzichtbaar

Voor wie je toeliet
Beleefde je schijnbaar
De geneugten van de poëzie

De ratelende computer
De dweepdonkere bass
En vervormde echo's

Het schreeuwen van mensen
Om aandacht, liefde, ja afstoting
En verzoening...misschien

Creëerde je je eigen mythe?
Was je zelf
Je eigen God

Heersend over onderdanen
Vleermuizen in een grot
Vliegend op sonar

Zo haalde jij de morgen
En zo ging het verder
Als een dief in de nacht

Kuste jij vele monden
Vragend om iets nieuw
'Een intellectuele mythe der jeugd'

En toen steeds de zon kwam
Was jij al weg
Houdini van de dageraad

Priester van de ondercultuur
Magiër van verdriet
Druïde van mijn leven

Ik mis je
Jouw rozerode grafstem
En de volbrachte nachten

© GdJ