Onschuld

De jongere bediende nam zijn oudere collega niet helemaal serieus.
Bovendien kon hij de vijftiger totaal niet luchten.
Niet dat hij een probleem had met diens leeftijd.
Nee, wat hem stoorde was dat de dikbebrilde bemoeial een zenuwpees was.
En zenuwpezen daar had de jonge klerk het niet voor.
Wist hij veel dat zijn collega een moordenaar was.
Het was een tweede natuur geworden. Moorden brachten de senior tot rust.
Hij vermoorde onschuld. Het liep als vanzelf. Hij moest de baas spelen!
Gevaar, druk, sociale conventies... Het kon zijn overbuur niet stoppen.
Nee, de jongeling hield niet van zijn collega.

© GdJ