Ik heb een diepe vlucht genomen
Naar beneden
In de Gorges de Galamus
Ik was even mezelf niet
Het komt voor
Maar het mag niet
Ik trok door wouden
Waadde door beken
Trok me op aan doornen
Op de vlucht voor huurdoders,
Matennnaaiers en afvalligen...
In de rust zit altijd een adder
En ik overleefde de koude
Verschool me voor het donker
En at van het licht
De vrouw met de x-ray eyes
Kon mij niet halen
Pas later kwam ik terug
Licht geschonden, ontredderd doch ongehavend
Sprong ik op de nieuwe trein
Hij rijdt wat schokkend
Maar redt zich doorgaans
In een slakkengangetje
Door de wondermooie Galamus
© GdJ
No comments:
Post a Comment